Mijn dood is niet van mij

Met zijn actie ‘Mijn dood is niet van mij’ beoogt Henk Blanken te bewerkstelligen dat meer artsen bereid zijn gevolg te geven aan de doodswens van een diepdemente patiënt. Die actie heeft ruim 13.000 steunbetuigingen opgeleverd en de hoop is nu gevestigd op de politiek opdat er voor de ‘achterblijversclausule’ een wettelijke basis komt.

In zijn beide boeken ‘Je gaat er niet dood aan’ en ‘Beginnen over het einde’ schildert Henk Blanken met indringende pennenstreken de dramatiek van een patiënt waarvoor het vooruitzicht geldt dat wanneer hij het tot vergevorderde dementie laat komen, zijn euthanasiewens door geen arts meer in behandeling zal worden genomen . In zijn Manifest ‘Mijn dood is niet van mij’ roept hij op tot actie om deze dramatiek te keren.

Ingevolge de euthanasiewet zoals die in België geldt, is euthanasie bij een diepdemente patiënt niet mogelijk. Om voor euthanasie in aanmerking te komen, mag de patiënt de fase van de beginnende dementie waarin er nog van wilsbekwaamheid sprake is, niet hebben overschreden. Voor wie precies wil weten hoe in België euthanasie bij vergevorderde dementie geregeld is, is er van de hand van Wim Distelmans het handig dunne naslagwerk ‘Voor ik het vergeet’ dat onlangs is verschenen.

Ingevolge de euthanasiewet zoals die in Nederland geldt, komt in beginsel ook een patiënt met vergevorderde dementie voor euthanasie in aanmerking, dus zelfs als er van geen wilsbekwaamheid meer sprake is, kan die patiënt euthanasie krijgen, doch slechts weinig artsen zijn bereid om iemand die niet meer kan bevestigen dat hij dood wil gaan, inderdaad het verlangde dodelijke spuitje te geven.

Met zijn actie ‘Mijn dood is niet van mij’ beoogt Henk Blanken te bewerkstelligen dat meer artsen bereid zijn gevolg te geven aan de doodswens van een diepdemente patiënt. De oplossing die hij in dat verband aanreikt, noemt hij ‘de achterblijversclausule’. Deze houdt in dat op basis van een door de patiënt opgestelde kraakheldere wilsverklaring een door de patiënt aangewezen liefhebbende naaste uit naam van de patiënt het moment kan kiezen voor euthanasie. Alsof de patiënt het zelf nog vraagt. Want: ‘Als een arts het niet alleen hoeft te doen, maar zich ook kan beroepen op de wens van een naaste met een volmacht, zullen meer artsen willen helpen.’.

In samenwerking met het Humanistisch Verbond werd aan het Manifest verspreiding gegeven. Dat heeft geleid tot meer dan 13.000 steunbetuigingen. Deze werden op 17 december 2019 aan de vaste Kamercommissie voor Volksgezondheid aangeboden. De hoop is nu gevestigd op de politiek om aan de ‘achterblijversclausule’ een wettelijke basis te geven.